Urodził się 30.12.1912 w Piekarach Śląskich w rodzinie Jana i Marii z d. Czempiel (siostra błogosławionego ks. J. Czempiela).
Od 1922 roku uczył się w Polskim Gimnazjum Klasycznym w Tarnowskich Górach. Następnie przeniósł się do Gimnazjum Klasycznego w Królewskiej Hucie, gdzie 9.09.1930 otrzymał świadectwo maturalne.
W 1930 roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 26.01.1936.
Pracował jako wikariusz w parafiach: Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bykowinie,
św. Mikołaja w Lublińcu, św. Józefa w Sadowie.
Od października 1936 roku rozpoczął roczne studia w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Jednocześnie został katechetą i kapelanem w Śląskim Zakładzie dla Głuchoniemych w Lublińcu. Po wybuchu wojny pracował w parafii św. Barbary w Chorzowie, gdzie również był oficjalnym duszpasterzem głuchych w diecezji katowickiej.
12.02.1947 otrzymał polecenie rozpoczęcia budowy kościoła św. Floriana w Chorzowie. Jednak 24.05.1949 doznał zawału serca, w wyniku, którego poprosił przełożonych o zwolnienie z obowiązku budowy świątyni.
W czerwcu 1949 został wikariuszem w parafii św. Katarzyny w Czechowicach. Na początku lat pięćdziesiątych przeprowadził się do Piekar Śląskich i rezydował przy kościele NMP i św. Bartłomieja, jako diecezjalny duszpasterz głuchoniemych.
Doprowadził do powstania kilkunastu ośrodków duszpasterstwa głuchoniemych i niewidomych. 29.01.1958 pod jego kierunkiem powstał Referat Duszpasterski Kurii do Spraw Duszpasterstwa Niewidomych, Głuchoniemych i Umysłowo Upośledzonych. Po niespełna miesiącu, 13.02.1958, Konferencja Episkopatu Polski postanowiła powołać Ogólnopolski Sekretariat Duszpasterstwa Głuchych z siedzibą w Katowicach. Powstał on 22.02.1958, a jego kierownikiem i jednocześnie referentem Ogólnopolskiego Duszpasterstwa Głuchoniemych został mianowany przez prymasa S. Wyszyńskiego, 28 lutego tegoż roku, ks. Lubos. W 1963 roku został ustanowiony Krajowym Duszpasterzem Głuchoniemych, a w 1969 roku Krajowym Duszpasterzem Umysłowo Upośledzonych.
Oprócz zadań związanych z duszpasterstwem specjalnym był także członkiem Rady Duszpasterskiej Diecezji Katowickiej. Podejmował jeszcze wiele innych działań. Za swoją pracę został mianowany radcą duchownym w 1961 roku, a w 1964 roku kapelanem Jego Świątobliwości. 14.01.1993 został, na własne życzenie, przeniesiony w stan spoczynku. 10.05.1999 zmarł w Piekarach Śląskich.[1]
Danuta Wróbel