Urodził się 31.12.1912 w Rybnickiej Kuźni k. Rybnika, najmłodszy z dwanaściorga /żyjących/ dzieci Pawła i Ludwiny. W 1926 roku podjął naukę w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Rybniku. W 1934 roku zapisał się do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 25. 06.1939 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach pracował na zastępstwie w swej rodzinnej parafii MB Bolesnej w Rybniku, od 6.10. 1939 jako wikariusz w parafii św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie.

25.02.1940 został aresztowany przez niemieckich żandarmów. Wskutek interwencji proboszcza i kilku niemieckich rodzin tego samego dnia wypuszczono go na wolność. 18.12.1940 oskarżony o przynależność do polskiej organizacji podziemnej, został ponownie aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz (nr 7669). Na początku czerwca 1942 roku został przewieziony w transporcie 58 duchownych do obozu koncentracyjnego w Dachau. Po wyzwoleniu obozu 29.04.1945 udał się do Francji. 20.06.1945 objął funkcję kapelana obozu deportowanych Polaków w Decize. Wrócił do kraju 14.03.1946. Na początku kwietnia 1946 roku objął zastępstwo w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Świętochłowicach, a po 3 tygodniach został mianowany wikariuszem w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie. 18.09.1949 roku odebrano ks. Szwedzie prawo przebywania w miejscowościach pasa nadgranicznego i mimo odwołania od tej decyzji musiał opuścić Cieszyn. 2.10.1950 został skierowany do Piekar Śląskich. Pełnił tam obowiązki wikariusza i równocześnie prowadził duszpasterstwo pielgrzymów przybywających do piekarskiego sanktuarium. 24.12. 1953 na polecenie wikariusza kapitulnego ks. Filipa Bednorza objął kościół filialny w Chudowie.
Od podstaw zaczął tworzyć struktury przyszłej samodzielnej parafii.

Po powrocie biskupów katowickich z wygnania, 17.01.1957 został skierowany do nowo powstającej parafii św. Floriana w Chorzowie, a 15.04 tego roku mianowany na jej proboszcza. Mimo niesprzyjającej sytuacji, w krótkim czasie ukończył budowę kościoła parafialnego, wstrzymaną przez władze państwowe w 1951 roku oraz wybudował plebanię. 20.09.1960 został aresztowany pod zarzutem „udzielania korzyści materialnych” urzędnikowi Stoczni Rzecznej w Koźlu. Wiele osób zwracało się do prokuratora wojewódzkiego o uchylenie aresztu tymczasowego, również biskup Herbert Bednorz. Jednak dopiero interwencja Komitetu Oświęcimskiego doprowadziła 18.01.1961 do uchylenia wobec niego aresztu tymczasowego. Od l.02. do 10.04.1961 odbyła się rozprawa sądowa, w wyniku której skazano go na 8 miesięcy więzienia z zawieszeniem na 3 lata. W poczet kary zaliczono czas tymczasowego aresztowania.

Pełnił także funkcje ogólnodiecezjalne. W 1963 roku został mianowany dyrektorem Papieskiej Unii Misyjnej Duchowieństwa, a w 1968 roku – dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w diecezji. W 1966 roku został członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. Brał czynny udział w pracach I Synodu Diecezji Katowickiej. 30.11.1962 otrzymał godność prałata.

17.01.1980 ze względu na zły stan zdrowia złożył rezygnację z parafii św. Floriana i z końcem roku szkolnego przeszedł na emeryturę. Po kilku miesiącach wrócił do pracy duszpasterskiej. 2.02.1981, mając 67 lat, na własną prośbę objął parafię MB Różańcowej w Łaziskach Górnych. W krótkim czasie przeprowadził tam renowację kościoła i wybudował nowy dom katechetyczny. Z chwilą ukończenia najważniejszych prac, 17.05.1988 złożył ponownie rezygnację.

Zmarł 28 lipca 1988 w Łaziskach Górnych, pochowany został na miejscowym cmentarzu parafialnym. [1]

Danuta Wróbel

[1] http://www.encyklo.pl/index.php5?title=Szweda_Konrad

Zachęcamy do obejrzenia wywiadu w dwóch częściach traktującego o księdzu Konradzie Szwedzie, przeprowadzonego przez księdza Michała Lepicha z naszą parafianką, dr Danutą Wróbel.